Geen producten in de winkelwagen.
Details
Bert Bakker: ‘Mijn vader Bram Bakker (1896-1957) was lid van de Friese familie P.S. Bakker waarvan de Sicherheitsdienst (SD) zei dat ze een Privatkrieg met Duitsland voerde. Mijn oom Paul, de jongste broer van mijn vader, drukte in de Tweede Wereldoorlog vele illegale brochures, pamfletten en gedichten. In 1945 nam hij het drukken van Trouw over en liep daarmee een groot risico. Op 9 februari 1945 werd hij in Zaandam doodgeschoten.
Mijn neven Popke, Dirk, Sjoerd en Albert Bakker zaten in het verzet. Sjoerd werd gefusilleerd en Popke kwam bij de viering van de bevrijding om op de Dam door een Duits schot. Toni Boumans beschreef deze enerverende en noodlottige geschiedenis van de familie Bakker in Je mag wel bang zijn maar niet laf.
Mijn neef Bert Bakker sr. (1912-1969) was oprichter van Uitgeverij Bert Bakker en van het literaire tijdschrift Maatstaf. Ook hij zat in het verzet en was betrokken bij Vrij Nederland.
Mijn moeder, de Amsterdamse Riek Dik, zat met mijn vijf oudste broers in kamp Vught. Mijn vader Bram, die werkte bij Justitie, weigerde een Joodse collega te vervangen en hij weigerde voor de Duitsers te werken. Hij dook onder en dat was de reden dat mijn zwangere moeder met haar vijf kinderen opgepakt werd en afgevoerd naar kamp Vught. Ze verbleef er een maand in 1944. Hoe verging het haar daarna? Hoe kwam ze vrij?
In gesprek met mijn moeder is een zoektocht naar het verschil tussen weggaan en iemand niet alleen laten, tussen sterven en iemand niet verlaten.’
Bert Bakker (Assen, 1949) is gepromoveerd in de sociale wetenschappen aan de Universiteit van Amsterdam. Hij schrijft verhalen, essays, novellen en romans. Hij debuteerde in 1990 in Hollands Maandblad en publiceerde in verschillende Nederlandse en Friese bladen.
