De albasten nimf

Details

Het huwelijk van Antonius Hendrikus van Wely houdt niet over. Daarom ontvlucht hij zijn Antsje vaak, maar eigenlijk ontvlucht hij zichzelf, op zijn dagelijkse morgenwandeling wanneer hij passanten een rol geeft in zijn imaginair beleven van de werkelijkheid. Hij denkt zichzelf bij mensen thuis, bij mooie vrouwen, sterke vrouwen… hij denkt hem de bedreiging in van de jongens van de stegen, zestienjarigen die uit zijn op rotzooi trappen, op het schoppen van oude mensen… en ja, dan leeft het zwaar wanneer de reële en de imaginaire werelden soms door elkaar lopen.

In zijn derde roman, na Littenser merke en Famke famke schetst Ale S. Zandbergen een hoofdpersoon die behept is met eenzaamheid, een situatie die op den duur vraagt om hulp. Die hulp komt er, van een psychotherapeute, een vrouw die met haar vriendin een kinderwens heeft… dan is er een donor nodig. Er ontstaat een plan waar even geen plaats is voor de eed van Hippocrates…