Geen producten in de winkelwagen.
Details
Het is een hardnekkig misverstand dat er tot 1940 nauwelijks toeristen op Terschelling kwamen. Kort voor de Tweede Wereldoorlog ging het op jaarbasis al om meer dan tienduizend bezoekers. Maar het duurde wel heel lang voor het zover was. Uitgezonderd een enkele avonturier, kunstenaar, schrijver of bioloog waagde zich tot ver in de negentiende eeuw vrijwel geen vreemdeling op het eiland. Terschelling lag in een uithoek, de zeereis nam uren in beslag en op het eiland zelf ontbraken tot 1910 verharde wegen. Strand en Noordzee bleven zelfs tot rond 1915 praktisch onbereikbaar.
Na de pioniers (er komen elf uitgebreid in woord en beeld aan bod) volgden de badgasten, die zich laafden aan de heilzame werking van zeewater en zeelucht. De in Engeland ontstane badcultuur bereikte na twee eeuwen en langs allerlei omwegen als laatste van de vijf Waddeneilanden Terschelling.
Op naar Terschelling! bevat een schat aan nieuwe, ook cultuurhistorische, informatie over de wijze waarop het toerisme zich op Terschelling ontwikkelde. Daarvoor kroop de meermalen bekroonde schrijver in de huid van avonturiers, badgasten, toeristen én Terschellingers. De ongeveer honderdzestig aansprekende, deels zeldzame illustraties geven het werk nog een extra dimensie.
